Anja's zeilwedstrijd

Anja van Wijk
Afgesloten Je kunt niet meer doneren
van totaal € 3.500 (48%)

Ik wil heel graag geld ophalen omdat ik in mijn privë situatie te maken heb gekregen met alvleesklierkanker. Mijn moeder heeft vorig jaar September de diagnose gekregenen we weten inmiddels dat ze niet meer beter word. Zij is mijn motivatie om tijdens het uitvoeren van mijn passie zeilen geld in te zamelen voor onderzoek. Mijn moeder Lizette heeft een zwaar jaar achter de rug met allerlei behandelingen, maar helaas zijn er uitzaaiingen in haar lymfklieren. Ze heeft 5 maanden chemokuren achter de rug en nu is er niets meer wat echt werkt. Ze doet al mee aan onderzoek voor alvleesklierkanker, maar er is zoveel wat we nog niet weten. Ik hoop dat mijn moeder daar nog ptofijt van kan hebben en nog heel lang bij ons mag blijven. Ook wil ik dit doen om meer bekendheid aan de ziekte te geven. Weet dat ik met iedere euro heel blij ben.

De zeilwedstrijd word georganiseerd door de Bossche 5  
De plek waar het word gehouden is WSV Vinking

Deze organisaties maken het mogelijk dat ik mag collecteren voor dit belangrijke doel. Daar ben ik ze nu al heel erg dankbaar voor.

 

Het zeil event de Bossche 5 vind plaats op 14 en 15 oktober in den bosch

Bekijk alle
€ 10 29-10-2023 | 11:14
€ 60 23-10-2023 | 09:25
€ 15 22-10-2023 | 10:04
€ 15 18-10-2023 | 23:13
€ 10 18-10-2023 | 22:36
Bekijk alle

De bossche 5 verslag

28-10-2023 | 20:10 De bossche 5 is inmiddels weer 2 weken geleden. Maar natuurlijk is het nooit te laat om er alsnog een verslag over te schrijven. Dus hierbij maak ik een verslag van een fantastisch weekend zeilen, water, wind en heel veel boten. Ik neem jullie met heel veel plezier mee terug naar het weekend van 14 en 15 oktober. Lees je gezellig mee? Zaterdagochtend iets over half 8 begon voor mij de eerste dag van het zeilweekend. De dagen ervoor heb ik me erg rustig gehouden om mijn energie te sparen voor deze dagen. Want met mijn beperking is je energie goed verdelen erg belangrijk om zo'n evenement te kunnen doen. Tijdens de zorg trek ik 4 lagen over elkaar aan. De zon schijnt en het is lekker fris als ik de eerste weg naar de haven rij. Als ik daar aankom is er al aardig wat bedrijvigheid. Ook Antoine is er al vroeg van het rescue team. Ik begin met een lekker bakkie koffie en koop munten om cosumpties te kopen voor het weekend. Naast dat ik natuurlijk ging genieten van alles wat met zeilen te maken heb had ik ook nog een andere missie. Geld ophalen voor deze geweldige stichting. Ik controleerde alles wat nodig was om aandacht te vragen voor de stichting, flyers, vlag, t-shirts, een blaadje met mijn actie opgehangen. Alles daarvoor was in orde, dus dat kon ik een beetje loslaten. Het duurde wel even voor Nils en ik onze eerste wedstrijd mochten varen. Een half uur voor de wedstrijd startte gingen we naar de boot. Als je met een lift in de boot gezet moet worden gaat daar wel even tijd overheen. Toen we eenmaal zaten waren we aan het zigzaggen naar het wedstrijdveld. Maar we waren nog op tijd voor de start. Er ontstond enige verwarring over het aantal rondes die we moesten varen. Wij zijn de enige uit de klasse die de juiste hoeveelheid aan rondes hebben gevaren. de rest dacht dat er maar een rondje de bedoeling was. We hadden er een ding van kunnen maken door protest aan te tekenen, maar dat hebben we niet gedaan. Zaterdag was het hard werken door de harde wind om de boot op koers te houden. Maar daardoor was het wel heel ruig varen. Het is ook wonderlijk hoe relaxt mijn lichaam was in de boot. Dat terwijl er toch wel veel gebeurde om me heen. Eigenlijk werkt het zeilen voor mij nu hetzelfde als rolstoeldansen vroeger deed. Het maakt me hoofd leeg. Maar terug naar de wedstrijd. We hebben 2 sterke wedstrijden gevaren. Wij zaten niet in een hele snelle boot. De Hansa 303 is de kleinste en langzaamste bootje in de wedstrijd, maar zeiltechnisch hebben we twee mooie wedstrijden gevaren. Met hele mooie beheerste kruisrakken (zigzaggen over het water naar de juiste boei)  en mooie boeirondes. Aan het eindklassee van de eerste dag aten papa en ik nog op de viking en kreeg ik mooie complimenten dat ik samen met Nils natuurlijk super goed heb gevaren.  Direct na het eten ging ik naar huis om op tijd naar bed te gaan. Nadat ik brabants buske had gekeken ging ik naar bed. Maar door de adrenaline van de dag en de dag die nog voor me lag was slapen geen goede vriend van me die nacht. De volgende morgen was het wederom half acht dat ik uit bed werd gehaald.Moest al om kwart over negen in de haven zijn want de start van de eerste wedstrijd was al om tien uur. Met wat hulp van mijn vader rede ik het om kwart over negen in de haven te zijn. Op de steiger nog even gauw een kopje koffie naar binnen gewerkt en werd ik zoals je hieronder kunt zien, weer de boot in gehesen. Dit was de derde wedstrijd die we moesten varen. Het was tijdens die wedstrijd aan het regenen en waaien. Al snel bleek dat we een lange wedstrijdbaan moesten varen en gezien de tijd konden we de wedstrijd niet uitvaren. Want om half twaalf kwam het brabants dagblad voor kwa een interview over de bossche 5. Nadat ik uit de boot kwam en naar de wc was geweest, me ook nog even iets warmer had aangekleed, was het al tijd voor het interview. Terwijl ik even wat brandstof naar binnen aan het werken was, kwamen de mensen van de krant aan. Nils en ik vulde elkaar prima aan als het ging over mijn stukje inhoud van het interview. Ik zei: "ik wil niet teveel delen over mijn beperking want daar gaat het stuk niet over. We vulde elkaar goed aan. Het doel van de Bossche 5 is dat er volgend jaar een sailability klasse meevaart. Dus ik wil graag een oproep doen aan mensen met een beperking om volgend jaar deel te nemen aan de Bossche 5. Volgens mij is dat doel wel gelukt voor volgend jaar. Verder legde we aan de verslaggever ook nog uit hoe het zeilen in het werk gaat en die man stond echt met zijn oren te klapperen tijdens onze uitleg. Toen we onze bijdrage hadden gedaan ging ik weer in de boot zitten voor de laatste wedstrijd. De fotograaf ging mee in een rescueboot om wat foto's te maken van op het water. Ook de laatste wedstrijd ging lekkker. Toen ik de laatste wedstrijd had gevaren heb ik nog even met mijn collega chantal gezellig wat gedronken. Daarna heb ik haar uitgezwaaid en was het wachten op de prijsuitreiking. Ik had geen prijs, maar ik heb voor support Casper wel een prachtig bedrag tot nu toe opgehaald. 1.689 euro en stiekem hoop ik na het plaatsen va deze blog nog wat bij te stoppen. Dus heb je nog niet gedoneerd of ken je nog mensen die een donatie zouden willen doen, doe het dan nu het nog kan. Want nog steeds is het zo dat iedere euro telt voor onderzoek. Ik wil iedereen die een donatie heeft gedaan hartelijk danken voor de steun. Vooral medeschipper Nils wil ik heel erg bedanken voor het vertrouwen in de mij en de samenwerking werkte super.Super bedanky NilsIk zal nog even in een volgend blogje het krantenartikel delen voor het complete plaatje. En in een vorige blog lees je meerdere intervieuws. Liefs Anja
Lees meer